Sve o Mister No-u

Priča o Mister Nou službeno počinje 1975. godine kada je u izdanju izdavačke kuće Sergio Bonelli editore (koja se tada zvala Editoriale Cepim) izašla prva epizoda sa avanturama našeg junaka nazvana jednostavno "Mister No". Kreirao ga je Sergio Bonelli koristeći pseudonim Guido Nolitta (iza kojeg je već stajalo nekoliko uspješnih serijala, Zagor na primer), ali Mister No je imao malo dodirnih točaka sa ostalim Bonellijevim junacima: nije bio western, toliko omiljen čitateljima Texa Vilera, nije računao na zabavan i razuzdan mix načinjen od  literarnih, filmskih i strip predložaka/polaznih tačaka/varijacija na temu koji je krasio popularnog Zagora i definitvno se odricao vedrih i veselih postulata avanture na kojima je počivao uspeh adolescentnih serija poput Kit Tellera ili Komandanta Marka. Tako na 8. stranici prvog broja na scenu stupa dinamičan i raspjevan mladić, koga život očito nije mazio (što je vidljivo po prerano posedelim zaliscima, borama smežuranom čelu i brazgotinama koje nosi po cijelom tijelu, uspomenama iz rata) i ulazi ravno među likove koji su ostavili dubok trag u priči o talijanskom stripu. On se zove Jerry Drake ali za sve nas on je jednostavno Mister No, nadimak koji je zaradio 1941. sudjelujući u američkom dobrovoljačkom odredu "Letećih tigrova" koji su se borili na kineskoj strani protiv japanskog agresora (koji su između ostalog i zaslužni za to ime koje mu je dao okrutni pukovnik Saiko), nadimak kao stvoren za njega, koji će ga pratiti dok je živ! Mister No je uporno govorio NO (NE) japanskom pukovniku koji ga je ispitivao i mučio, NE krutoj vojničkoj hijerarhiji i užasima rata, NE licemjerju i lažnim vrijednostima suvremenog svijeta, NE tlačenju slabih od strane jakih! 
Mister No je Njujorčanin, veteran drugog svetskog rata koji je ucestvovao u brojnim bitkama (u vazdusnim bitkama nad Filipinima, zarobljen u logoru u Burmi, borio se na Guadalcanalu i Pacifičkim ostrvima, ucestvovao u oslobođenju Rima...) i koji se osećao nesposobnim da se uklopi u normalan život nakon povratka iz rata. Zbog toga, u drugoj polovini 1950. odlazi u Južnu Ameriku, u Brazil i maleni gradić Manaus u potrazi za drugačijim životom neopterećen problemima savremenog čoveka, potragom za slavom i bogatstvom i pun prezira prema "american way of life" i koji kao da je jedan od likova "On the Road", knjige manifesta beat generacije Jacka Kerouaca i Neala Cassidya (s kojima se, nota bene, i susreće u jednoj od svojih brojnih avanutra), vođen jedino željom da živi slobodno s Piperom-omiljenim mu avionom i bocom Whiskeya u ruci, ali upravo ga taj način života i poziv koji je odabrao prevozeći turiste delom i deltom Amazona i  Južne Amerike uvlači u brojne nevolje i prisiljava da pribegne nasilju od kojeg je bežao i koje ga poput senke prati gde god krene. 
Mister No je, kako je sam Sergio Bonelli izjavio u jednom intervjuu, nastao prema stvarnom liku kojeg je Sergio vidio na jednom od svojih brojnih putovanja:"...Da, bio sam u Palenqueu, u Meksiku i sreo sam mladog i zgodnog mladića na ruševnom aerodromu.Nosio je kožnu jaknu i zvao se Kapetan Vega, ime koje je perfektno odgovaralo strip junaku! Imao je opasač s pištoljem i letio je po Yucatanu gore dole prevozeći životinje, povrće i razne namirnice i kad god je sreo turiste, samo bi pokazao na sedalo za putnike i rekao:'Ok, odvest ću vas gde god želite'! Tada mi se rodila ideja o junaku koji će biti pilot Pipera, ali sam odlučio serijal smestiti u Amazoniju...."

Mister No je inače svojevrsni alter ego svog oca, Sergia Bonellija, lik kroz koji Sergio progovara o svojim velikim ljubavima osim stripa: jazzu , putovanjima i velikim prostranstvima, moralnim problemima savremenog društva, a neretko su avanture opisane u njegovim epizodama inspirisane dugim posetama Amazoniji, gdje bi Sergio išao u potragu  za inspiracijom, ali i Africi i drugim mestima gde ga je neobuzdani pustolovni duh odveo! 
Mister Noova "sadašnjost" je kraj 50-tih godina prošlog veka , ali njegova "biografija" je potanko objašnjena tijekom izlaženja, počevši od najranijeg detinjstva i ranih 30-tih kada je kao mali dečak odrastao na vrelom asfaltu Brooklyna ,  preko ratnih 40-tih i ratišta širom svieta sve do dolaska u Brazil. Većinu vremena Mister No provodi lenčareći po Manausu ispijajući bezbrojne boce kačake i viskija sa svojim prijateljima u konstantnoj potrazi za mušterijima, bili oni inženjeri, misionari, bogati turisti, istraživači ili naučnici. Vjerni pratitelj u mnogo avantura mu je Otto Kruger ili Esse Esse, bivši pripadnik njemčke SS divizije čija je prošlost delom objašnjena u tri kratke priče objavljene kao dodaci specijalnim brojevima ( Blago Africkog Korpusa ). Esse Esse je bivši nemački vojnik ali ne i nacist jer je bio primoran da bude u ratu mimo svog pristanka. Kruger je ekspert u rukovanju nožem i neretko je koristeći ga spasio Mister Noa i sebe iz naizgled bezizlaznih situacija. Zatim, jedan u nizu važnih Mister Noovih prijatelja je Phil Mulligan, bivši saborac na Pacifiku i privatni detektiv koji je postao pisac koji piše kriminalističke priče u kojima je glavni junak niko drugi nego Jerry Drake! U Manausu imamo nezaobilaznog Paola Adolfa, simpatičnog barmena koji večno uteruje dug od Mister Noa, pa simpatični crnac Dana Winter, pevač i gitarista, Narednik Oliveira koji uporno sanja dan kad će spremiti Mister Noa iza rešetaka i celu plejadu mehaničara, barmena, pilota,policajaca i muzičara širom Južne Amerike. 
Važnu ulogu u Mister Noovom životu zauzimaju žene! Mister No je okoreli zavodnik, pravi Don Juan sa puno uspeha kod žena, ali koji uporno izbegava zamku braka u koju su ga moge neuspešno pokušale namamiti (uz jedan slucaj , Mister No je proveo jedan dio života kao pripadnik plemena Yanoama i bio oženjen prelepom Indios devojkom koju je ubio ljubomorni suplemenik). Svakako, najvažnija od svih žena u njegovom životu je lepa plavokosa profesorica arheologije Patricia Rowlands s kojom je imao nekoliko avantura, zatim lepa pilotkinja Debora, pa strastvena Miranda Cordeiro, kćerka jednog od zemljoradnika iz Sertaoa, pa tri lijepe vlasnice Ipanema bara u Manausu, Madalena, Irene i Maria, tajna agentica Delia... Iako se serijal odvija u ranim pedesetim godinama, žene koje Mister No sreće uglavnom su odlučne i nezavisne moderne žene i uglavnom igraju pozitivnu rolu u njegovim avanturama, mada smo sreli i par negativki! 
Mister No nema arhetipskog neprijatelja koji se opetovano pojavljuje kroz cijelu sagu. Njegovi neprijatelji su obično prikazani kao naizgled normalni ljudi koji tek nakon što ih Mister No preveze na željeno mjesto pokažu svoje pravo lice i ambicije, jedna široka galerija likova koja nije prikazan u crno-bijelom tonu koji dozvoljava čitatelju da donekle i simpatizira sa negativcem.Ipak, jedan od najupečatljivijih negativaca je japanac Ishikawa, u neku ruku nemilosrdni alter ego Mister Noa, kojeg shvaćanje i osećaj časti teraju da uništi Jerryjem život i s kojim se Mister No obračunava u borbi na život i smrt na dokovima New Yorka. 
Sergio Bonelli je dugo bio glavni scenarist Mister Noovih pustolovina da bi konačno krajem osamdesetih napustio pisanje scenarija pritisnutim obvezama vođenja izdvačke kuće, a glavnu ulogu je preuzeo Luigi Mignacco. na stvaranju Mister Noa veliki doprinos su dali i ostali poznati scenaristi kao Alfredo Castelli, autor Martin Mysterea, Tiziano Sclavi, autor Dylan Doga, Maurizio Colombo, Stefano Marzorati, Michele Masiero, dok velike zasluge za grafičku relizaciju lika nosi Roberto Diso koje je redizajnirao lik i podario mu svoje lice (lik Mister Noa je praktički autoportret mladog Roberta Disoa) i tako definirao Mister Noa kakvog ga znamo danas, iako je Gallieno Ferri crtao svoju, originalnu verziju Mister Noa na naslovnicama. Dubok trag su ostavili također i Franco Bignotti, Franco Donatelli, Marco Bianchini, Fabio Civitelli, braća Domenico & Stefano Di Vitto i mnogi drugi autori... 
Mister No je nedavno proslavio 300. broj, ali je serijal u dubokoj krizi i samo ga činjenica što je Sergio Bonelli emotivno vezan za svog "sina" spašava od zatvaranja. Nažalost, izgleda da su autori izgubili motiv i inspiraciju za pričanje velikih Priča o simpatičnom pilotu iz Manausa i možemo se samo nadati da će u narednim godinama Mister No ugledati svjetlo na kraju tunela, kao što se desilo i Zagoru kojeg su uspješno renovirali i spasili Burattini i Bosselli. 
Bilo kako bilo, Mister No će još dugo ostati u srcima svih nas kojima je avantura u srcu i koji sanjaju o beskrajnim zelenim prostranstvima Amazonije!
Vaya con Dios amigo!